آن قدر سطح کیفی فیلم ها و سریال‌های ایرانی طی سال‌های اخیر پایین آمده که وقتی در ناامیدی کامل گاهی با سریال‌هایی نظیر بازنده مواجه می‌شویم، دل خوش می‌داریم که هنوز علایم حیاتی را می‌توان حس کرد، هرچند پالس هایش بی رمق و کم جان باشد.
شهرزاد عنوان سریالی است که این روزها در شبکه نمایش خانگی پخش می شود. مجموعه ای که پرخرج ترین سریال این شبکه لقب گرفته و فعلا قرار است در ۲۶ قسمت به پایان برسد. از تبلیغات فراوان این سریال در شبکه های اجتماعی که بگذریم، در بین مجموعه های ریز و درشتی که این سال ها از طریق ویدیوکلوپ یا سوپرمارکت ها به مردم ارائه شده اند، حالا شهرزاد قدری متفاوت تر به نظر می رسد. (هرچند از سری اول قلب یخی نیز نباید به سادگی عبور کرد.) شهرزاد یک فیلم عاشقانه است که در مقطع زمانی پس از کودتای ۲۸ مرداد می گذرد و مطابق شعار سریال «در تندباد حوادث عشق اولین قربانی است» تا حدودی تواسته فضای پس از کودتا را به تصویر بکشد؛ هرچند فیلم به طور کامل سیاسی نیست. باید منتظر ماند و دید آیا این سریال می تواند مخاطبانش را در قسمت های آتی نیز راضی نگه دارد یا خیر.
