صبح روز بعد

چرا در مراسمات ختم، ملت به جای طلب آمرزش و فاتحه گریه می‌کنند؟ حتی لحظه ای! مگر نمی‌شود از وقت استفاده مفیدتری کرد برای آن سفرکرده؟ فاتحه ای خواند، صلواتی فرستاد و شاید خاطره ای گفت. او که دیگر زنده نمی‌شود. شاید گاهی سطوح فکری اقوام و اطرافیان میت فرق میکند، یکی می داند اینها را اما دیگری درک نمی‌کند؛ پس باید گریه کند برای اثبات علاقه و مهر و دلتنگی، با اینکه می‌داند چه کار بی فایده ایست...