یکی از موارد مهم در زندگی مشترک، داشتن احساس امنیت روانی و جسمی در کنار همسرتان است. اینکه شریک زندگیتان متوجه مشکلات روحی و جسمی اش پیش از آغاز زندگی زناشویی باشد و همه آنها را پذیرفته و در نهایت با شما در میان بگذارد، یک پیروزی بزرگ برای شماست!
امروز ساعت ۹ از خواب بیدار شدم و رفتم خانه پدری تا برویم سیزده بدر. حوالی ۱۱ حرکت کردیم سمت جاده فسا و بعد از روستای علویه، در یک باغ سرسبز نشستیم و ناهار خوردیم. ظهر هوا چندان بهاری نبود و ساعت ۳ برگشتیم خانه. سیزده دوم را عصر و در کنار سد سلمان فارسی بدر کردیم که متأسفانه بسیار کم آب شده بود. بعد از ۲ ساعت از آنجا هم برگشتیم. پس از یک استراحت کوتاه شام را دست جمعی رفتیم پارک کوهسار که حسابی این روزها خوش آب و هواست. آخر شب هم گل‌های دیواری حیاط و باغچه‌ها را آب دادم. گل‌های کاغذی قرمز جلوی در، جلوه زیبایی به فضای بیرونی خانه داده است.
یک فیلم مختصر و مفید که خیلی خوب از پس قصه و چیزی که می‌خواست بگوید برآمده است. این فیلم داستان حقارت آدم هایی است که خیلی به چشم نمی‌آیند اما پیرامون ما زندگی می‌کنند. آنها که می‌اندیشند حق شان خورده شده و قدرشان دانسته نشده و برای اینکه حالشان را خوب کنند، حاضرند دست به هرکاری بزنند؛ حتی سوءاستفاده از یک ربات!
امروز ساعت ۹ بیدار شدم، اما تا حوالی ۱۱ حوصله بلند شدن از تخت خوابم را نداشتم. این هم از عوارض هوای بهاری است و هم قرص های مسکنی که برای دندانم میخورم. صبح سری به شرکت زدم و ناهار را پیش خانواده پدری خوردم. ظهر هم مریم سیسمونی هاکان را که این چند روزه گرفته بود، نشانمان داد. عصری رفتم شرکت و تا ساعت ۹ شب آنجا بودم. شب همراه خانواده گشتی در شهر زدیم و برگشتیم که متوجه شدیم پدر کلید را در خانه جا گذاشته است. همسایه را از دیوار فرستادیم بالا تا در را برایمان باز کند! بعدش هم مجبور شدیم قفل آمریکایی مورد علاقه پدر را بشکنیم که چون خودش این کار را کرد، خیلی حساسیت به خرج نداد. فردا صبح قرار است سیزده را بدر کنیم.
دیشب از دندان درد خوابم نبرد. در آخرین راه حل خمیر زردچوبه گذاشتم روی دندان آسیب دیده تا کمی ساکت شود! زمانی چشمانم تازه داشت گرم می‌شد که آفتاب تقریباً طلوع کرده و صدای اذان عید فطر از مسجد محله بلند بود. حوالی ساعت ۱۱ از خواب بیدار شدم و رفتم خانه پدری. ناهار را رفتیم هورموج که از شدت دندان درد من، زیاد نماندیم و فوری برگشتیم از داروخانه قرص مسکن و عصاره میخک گرفتیم. عصری هم کمی استراحت کردم و بعدش رفتم شرکت. شب در معیت خانواده در شهر گشتی زدیم و آخر شب همراه با سرو دمپختک مریم پز، پایتخت را دیدیم. بامداد نیز از سایت سینما فیلم Companion 2025 را شروع کردم که البته وسطش خوابم برد.
امروز ساعت ۹ از خواب بیدار شدم. موبایلم خاموش شده بود. فوری لباس پوشیدم و خودم را به شرکت رساندم. کمی دندان درد داشتم. چون برای عصر قول بازدید باغ داده بودم، صبح رفتم آرایشگاه. ظهر خانه پدر بودیم و قسمت دیشب پایتخت را از تلویبیون دیدیم. عصر هم رفتم بازدید باغ گلوبراق. امروز پرسپولیس بازی اش را باخت و احتمالاً دیگر قهرمان نخواهد شد! مریم همراه فاطمه و زهرا رفتند و برای هاکان سیسمونی گرفتند. غروب اعلام شد فردا عید فطر است. ترامپ هم تهدید کرده بود اگر ایران توافق نکند بمباران خواهد شد! شب مشغول چک کردن سیسمونی و دیدن پایتخت شدیم. درد دندانم آخر شب حسابی اذیت می‌کرد.
امروز ساعت ۹ از خواب بیدار شدم اما به خاطر کسالتی که از دیروز داشتم، تا ساعت ۱۰ حال بلند شدن از جایم را نداشتم. ساعت ۱۰ و نیم رسیدم شرکت و تا ۱۳ آنجا بودم. ظهر سریال تاسیان را دیدم و ساعت ۴ دوباره رفتم شرکت. مریم و امین بعد از ظهر آمدند آنجا. سر شب میخواستم بروم آرایشگاه که شلوغ بود و نوبت گرفتم برای فردا عصر. امشب شام را مهمان حسین بودیم. بالاخره بعد از چند سال ماشین خرید و ما را دعوت کرد به رستوران و یک شام مفصل به همگی داد.
امروز ساعت ۷ و ربع از خواب برخاستیم و ساعت ۸ شهر اهواز را به مقصد جهرم ترک گفتیم. از صبح احساس سرماخوردگی داشتم و هرچه جلوتر می‌رفتیم علائم بیشتر خودش را نشان می‌داد. حوالی دشت ارژن ناهار را خوردیم. حسابی شلوغ بود. ساعت ۷ و نیم رسیدیم جهرم. امشب جشن تعیین جنسیت بچه مریم و امین هم بود که امین از لار آمد. نتیجه آبی بود! باید منتظر هاکان بیک باشیم. آخر شب هم بعد از دیدن پایتخت، گشتی در شهر زدیم و به خانه برگشتیم.
امروز ساعت ۷ و ربع بیدار شدیم و وسایل را سریع جمع کردیم و رفتیم پارک ساحلی سد علی کله صبحانه خوردیم. خیلی شلوغ بود. تقریباً یک ساعتی آنجا بودیم و بعدش چرخی در پارک جنگلی لادن زدیم و از دزفول راه افتادیم به سمت اهواز. ساعت ۱۲ رسیدیم و مستقیم رفتیم ستاد اسکان و اتاقمان را تحویل گرفتیم. بعدش رفتیم رستوران لوکس بابل و ناهار مفصل مان را خوردیم و اهواز گردی را شروع کردیم.
اگر بگویم شهر اهواز جای خاصی برای دیدن ندارد، جز رود کارون و پلهایش بیراه نگفته ام. بیشتر امروز را مشغول سوغات خریدن در بازار و شکم گردی بودیم تا دیدن جاهای دیدنی! از آیسپک و فالوده تا زولبیا و بامیه و آخر شب هم فلافل سلف سرویس. ساعت ۱۰ شب هم برگشتیم خانه و پایتخت دیدیم. قرار است فردا صبح زود حرکت کنیم به سمت جهرم.
امروز ساعت یه ربع به هفت از خواب بیدار شدیم و وسایل را جمع و جور کردیم و راه افتادیم سمت شوشتر تا سازه‌های آبی را ببینیم. زیبا بود و ارزش دیدن داشت. بعد از آن رفتیم شوش و چغازنبیل و آرامگاه دانیال نبی و کاخ موزه ها را دیدیم. سر شب هم راه افتادیم به سمت دزفول و شب را آنجا ماندیم. امروز حسابی خسته شدیم.
